“Diğer insanların görüşleri ve sorunları bulaşıcı bir hastalık gibi yayılabilir. Olumsuz ve yararsız tutumları çevrenizdeki kişilerden alıp benimseyerek kendinize zarar vermeyin.
Düş kırıklığı nedeniyle üzüntü içinde olan bir arkadaşınızla, kederli bir akrabanızla veya birdenbire hayatı altüst olmuş bir çalışma arkadaşınızla karşılaşırsanız, bu apaçık talihsizliği üzerinize almayın. Olayların kendileriyle, bizim onları yorumlamamız arasındaki ayrımı anımsayın. Kendinize şunu hatırlatın: “Bu kişiyi inciten şey, olayın kendisi değil. Bir başka kişi aynı durumda kendisini mutsuz hissetmeyebilirdi. Bu kişiyi inciten şey, onun objektif olmayan bir şekilde verdiği tepkidir.”
İnsanların hatalı, olumsuz duygularından etkilenerek onların bu duygularına katılmak, şefkat veya dostluk işareti değildir. Bağımsız kalarak ve melodram gibi tepkilerden kaçınarak, kendimize ve başkalarına daha iyi hizmet edebiliriz.
Eğer kendinizi depresyonda olan, incinmiş, kırılmış birisiyle konuşurken bulursanız, onlara şefkat gösterin ve can kulağıyla dinleyin. Ama onların olumsuz duygularının sizde de oluşmasına izin vermeyin.”
bkz. İçsel Huzur İyi Yaşamın Kapısını Açar